Erg goed geslapen. We worden wakker door de wekker om 5.45 uur. Terwijl we onze koffers staan in te pakken valt de stroom uit. Het duurt gelukkig niet lang. Vandaag hebben we weer een lange reisdag voor de boeg met als eindbestemming Sancti Spiritus. We gaan om 6.50 ontbijten. Terwijl we naar de ontbijtzaal toe lopen verkijkt Joke zich op een traptrede. Ze valt behoorlijk ongelukkig. Door de val wil ze zich opvangen met haar handen maar dat gaat goed mis. Ze bloed en haar hand doet erg pijn. Erik haalt een zak ijs om het te koelen. We zijn behoorlijk geschrokken. Wanneer Joke aangeeft dan het weer enigszins gaat, gaan we ontbijten. De rest van de vakantie heeft Joke veel pijn aan haar hand. Met pijnstillers is het gelukkig uit te houden. Bij terugkomst in Nederland blijkt uit foto's dat haar hand gebroken is. Zoals gisteren is ook vandaag het ontbijt erg karig. Ook verloopt alles traag. Tegen 7.45 uur zijn we klaar en lopen naar de kamers om de koffers buiten de deur te zetten.

We verzamelen omstreeks 8.15 uur in de lobby. Zoals we al vaker deze reis hebben meegemaakt verloopt het verzamelen van de koffers niet goed. Tania verzoekt iedereen om te controleren of je koffer er is. Blijken er nog twee koffers te ontbreken. We vertrekken tegen 8.30 uur en ja hoor...het begint weer te regenen. We hebben onderweg weer te maken met erg slecht wegdek en de bus schud soms heftig heen en weer. Onderweg maken we bij restaurant Las Tuna een koffiestop en rijden dan weer verder.

Tegen 13.00 uur gaan we in Camaguey stoppen voor de lunch. In hotel Camaguey bij restaurant Puerto Principe kunnen we eten. Ik bestel een sandwich Cubano wat weer erg lekker smaakt. Jozien een kaas sandwich en krijgt deze als allerlaatste. Na de lunch nog even een blokje rondom het hotel gelopen. Het ziet er uit dat er geen gasten verblijven. Zelfs het zwembad staat leeg. Tegen 14.30 uur gaan we weer verder.

Onderweg maken we nog een toiletstop. Het is nog steeds niet opgehouden met regenen. Vele straten staan blank. Na een lange reisdag komen we omstreeks 17.50 uur aan bij hotel Plaza in Sancti Spiritus, een stad in het midden van Cuba en tevens de hoofdstad van de gelijknamige provincie Sancti Spiritus. De stad heeft een rijk koloniaal verleden. Veel toeristen laten trouwens deze stad, gesticht door Diego Velázquez de Cuéllar, links liggen. Het ligt wat verloren te midden van een uitgestrekt en verarmd landbouwgebied, maar is toch door haar kunstpatrimonium bijna de evenknie van Cienfuegos en Trinidad.

Nadat Tania iedereen heeft ingecheckt vraagt ze hoe laat wij willen gaan eten. Jan, Joke, Jozien, ik, Fred en Anita gaan om 20.30 uur dineren, de rest om 20.00 uur. Jozien en ik hebben kamer 217. Nadat we onze koffer krijgen, gaan we een borrel pakken aan de hotelbar. Erik is er ook. We komen de familie uit Den Bosch weer tegen. Ze reizen achter ons aan. Voordat we terug naar de kamers gaan pakt ik nog snel even wat flesjes water uit de bus want heb geen zin om de winkelstraat in te schieten.

Eigenlijk geen verassing meer. We hebben weer geen warm water in de badkamer, dan maar een verfrissende koude douche. Tegen 20.25 uur zijn we allen klaar en lopen we naar de eetzaal toe. Daar aangekomen zien we dat de rest van de groep pas aan het voorgerecht zit. Ze geven aan dat de bediening erg traag te werk gaat. Ik heb een vistrio besteld. Niet bepaald lekker. We hebben wel weer veel lol en dat maakt alles goed. Nadat we ons diner op hebben vraagt de serveerder of we koffie of thee willen. Uiteraard willen we dit. Als we de prijs van 2,50 CUC hadden geweten dan hadden we het overgeslagen.

Na het diner gaan Jan en ik nog een drankje doen bij de hotelbar. Jozien en Joke gaan naar de kamer toe. Fred, Erik, Karin, Andre, Kim en Betty komen ook nog wat drinken. Enkele anderen van onze groep gaan nog een rondje maken. Ze zijn op een plein terecht gekomen waar een lokaal feest aan de gang is. Ze nemen daar een biertje en Jeroen betaalt met 5 CUC. Hij krijgt peso's terug en geeft aan voor dat geld nog bier te willen hebben. Krijgt hij ruim 30 biertjes!!! De lokale mensen zijn er blij mee want Jeroen deelt ze uit. Ook op het pleintje voor ons hotel is het feest. Er wordt luide muziek gespeeld. Gelukkig hebben wij een kamer aan de achterkant zodat we er geen last van hebben. Tegen 0.00 uur gaan Jan en ik naar de kamer toe. Jozien heeft de kamerdeur niet op slot gedaan. Wanneer ik binnen kom schrikt de behoorlijk en denkt dat het een indringer is. Ik schiet hierdoor behoorlijk in de lach.