Heb een onrustige nacht gehad. Paar keer mijn bed uitgeweest om naar het toilet te gaan en wakker geworden door de harde regen en de bliksem. We staan omstreeks 6.50 op. Ondanks onze vrije dag dus weer vroeg uit de veren. Meteen gewassen en aangekleed. Gelukkig is het opgehouden met regenen, maar de lucht is grijs en grauw. Wij doden onze tijd tot het ontbijt met wat puzzelen. De kinderen komen ons goede dag wensen en gaan naar school toe.

Om 8.00 uur hebben we met Nuvia afgesproken dat we gaan ontbijten. Ze is al druk bezig om de tafel te dekken. We krijgen behoorlijk veel opgediend. Alles is heel veel aanwezig. We krijgen ook een omelet. Ik neem er een met ham/kaas. Erg machtig maar erg lekker. Ook krijgen we mango uit haar eigen tuin. We bedanken Nuvia en geven aan dat het morgen niet zo veel hoeft te zijn. Ze lacht en geeft aan dat ze niet wil dat wij iets tekort komen. We vragen haar of het mogelijk om een fles wijn te krijgen bij het diner van vanavond. Op de kamer staat al een fles witte wijn en zouden er graag nog eentje bij willen hebben. Ze gaat haar best doen, maar kan het niet beloven. Het is immers Cuba en dan ben je afhankelijk wat er in de schappen van de supermarkt ligt.

Omstreeks 9.30 uur lopen we naar het centrum toe. Het begint dan weer te regenen. Niet hard, maar wel vervelend. We hebben lekker de tijd en kunnen rustig aan door de straten van Trinidad slenteren. We hebben gisteren al een hoop gezien maar kunnen nu op ons gemak nog eens alles bekijken. Wat ons als westerlingen meteen opvalt zijn de vele telefooncellen. Bij ons in Nederland uit het straatbeeld verdwenen, maar omdat ze in Cuba het fenomeen smartphone nog niet kennen moet er gebeld worden vanuit zo'n telefooncel.

We wandelen naar het Playa Mayor. Wederom een mooi plein met prachtige gebouwen er omheen. Trinidad is misschien wel de mooiste stad van heel Cuba. Het is een van de best bewaarde koloniale steden van de wereld. Vooral de fel gekleurde huizen geven een schitterend beeld als je door het historisch centrum loopt. De beklinkerde, autovrije straten in het centrum geven je, nog meer dan de rest van Cuba, het idee dat je in het verleden terecht bent gekomen. Ook is het centrum niet druk met toeristen. Wat ook opmerkelijk is zijn de huizen met de typische smeedijzeren raampartijen.

Omdat het harder begint te regenen gaan we ergens koffie drinken. We spreken af dat we terug naar de casa gaan en daar op beter weer te wachten. Bij onze casa aangekomen gaan we onder het genot van een biertje puzzelen en wat lezen. Tegen 14.30 uur klaart het wat op. Het is dan opgehouden met regenen. We besluiten daarom om weer naar het centrum te lopen en te gaan lunchen. Vanmorgen zijn we een klein restaurant tegengekomen wat er prima uit zag. Ook de kaart zag er prima uit. We besluiten op zoek te gaan naar dit restaurant. We slenteren weer door de steegjes. Onderweg komen we geregeld kinderen tegen die achter het smeedijzeren hekwerk hun tijd verdoen met het bekijken van voorbij lopende mensen. Joke speelt Moeder Overste en deelt ballonnen en haarspeldjes uit. De kinderen zijn er erg blij mee. We komen ook langs een kindercrèche gelopen. Een drukte van jewelste met kleine peuters. Enkele peuters liggen op een veldbedje waar ze kunnen slapen. En ja hoor het is weer begonnen met regenen. We proberen een paraplu te kopen en vinden een winkeltje, maar de paraplu's zijn behoorlijk aan de prijs. 15 Euro voor een kleine paraplu vinden wij te veel.

Uiteindelijk vinden wij het kleine restaurant met de naam: Taberna. We gaan naar binnen en worden keurig ontvangen. Ook ziet het er prima uit en de bediening is netje. Jozien, Joke en ik nemen een lekkere pizza. Jan neemt een sandwich. Ondertussen krijgen wij een privé optreden van een jongeman die voor ons komt zingen. Wij geven hem een fooi waar hij erg blij mee is. Terwijl wij zitten te eten komen er bekenden van ons binnen lopen. Het is een gezin uit Den Bosch die we eerder in Viñales hebben ontmoet. We vinden het wel grappig dat we elkaar hier weer tegenkomen in dit kleine restaurant. We praten wat met elkaar, waarna wij omstreeks 16.30 uur weer naar onze casa lopen.

Op onze weg terug proberen we in een supermarkt nog een fles water te kopen, maar daar is het water op. We zoeken verder en komen gelukkig een klein winkeltje tegen. Hier hebben ze wel flessen water. Wanneer we aan de kassa staan wordt nog maar eens duidelijk dat er op bepaalde producten schaarste heerst want de schappen zijn nagenoeg leeg. Een mevrouw voor ons aan de kassa rekent een klein zakje rijst, twee Maggi blokjes af en een klein pakje appelsap af. Aangekomen in onze casa gaan de dames even op bed liggen. Jan en ik drinken een biertje en gaan puzzelen. Ook maken we in de keuken een praatje met Nuvia. We praten over Cuba. Ze moet met haar gezin rondkomen van nog geen 17 euro in de maand. Door de voedselbonnen kan ze rondkomen, maar ze geeft aan dat het zwaar is. Ze hoopt dat door de aangehaalde betrekkingen met de USA het beter zal gaan in Cuba. Wij hebben medelijden met haar. Jan en ik zijn het er beiden over eens. We geven haar morgen bij vertrek een riante fooi.

Rond 19.00 uur spring ik in de douche. Ook smeer ik me flink in met DEET, want er zijn flink wat muggen actief in de tuin. Tegen 20.00 uur gaan we dineren. Nuvia heeft toch een extra fles witte wijn op de kop kunnen tikken. Jozien en ik eten gamba's in knoflooksaus. Jan en Joke hebben lamsvlees als hoofdgerecht. Alles wordt weer rijkelijk opgediend. Nuvia en haar moeder hebben weer erg hun best gedaan. Het smaakt ook nog eens prima. We tafelen nog wat na en de kinderen komen ons welterusten wensen. We geven aan dat we met de hele familie nog een groepsfoto willen maken. Ze vinden het geweldig. Tegen 22.00 uur gaan we nog een afzakkertje nemen bij ons op de kamer zodat de familie geen last van ons gepraat heeft. Omstreeks 22.45 uur is het bedtijd.