Om 7.00 uur wakker geworden. Vandaag komt er
een einde aan de Ecuador reis, want we gaan richting Nederland. Ik pak
mijn koffer alvast wat in. Tegen 8.00 uur wil ik gaan ontbijten maar het
is nog niet helemaal klaar. Daarom maar even wachten. Even later komen
ook Jesse en Henry. We evalueren de reis en zijn het er over een dat het
een schitterende reis is geweest. Omstreeks 8.30 uur is het ontbijt
gereed en kunnen we aanvallen. Drie kwartier later ben ik klaar en
besluit om op mijn terras in de hangmat een boekje te gaan lezen. Zo
tegen 11.00 uur is het tijd om te douchen en daarna mijn koffer in te
pakken. Al snel blijkt dat de koffer te zwaar is. Ik heb een kofferweegschaaltje bij me en die geeft een kilo overgewicht aan. Laat
hierdoor al toiletspullen achter en maak het kamermeisje er blij mee.
Omdat het vrij warm is besluit in om mijn korte broek aan te houden en
pas voor de vlucht om te kleden met een lange broek. Met Marco wissel ik
wat geld. Hij heeft dollars teveel en ik te weinig. Om 11.45 uur neem ik
mijn koffer mee naar de lobby. Daar staat Freddy al te wachten. Ik
overhandig hem een envelop met mijn fooi als dank voor zijn begeleiding
tijdens de rondreis. Om 12.00 uur stop de bus voor ons hotel. Het is een
zeer nieuwe bus met lederen stoelen en ruime zitplaatsen. Wanneer
iedereen zit rijden we een stukje verder en halen de rest op bij
Mandala. Omstreeks 12.15 uur gaan we op weg naar het vliegveld in
Guayaquil. We moeten hiervoor nog een paar uur rijden. Voor onze lunch
stoppen we bij een benzinestation. Mijn lunch bestaat uit een cola en
chips. Ik had nog wat geld over van onze pizzabestelling in Alausi en
biedt dit namens de gehele groep Freddy aan. Hij is er blij mee en
wij zijn van het geld af. Tegen 17.00 uur komen we aan op het vliegveld.
We checken in bij de self-service en gaan bij de balie staan om daar
onze koffers af te geven. Ondertussen nemen we afscheid van Freddy. Niet
de beste reisleider die ik heb gehad, maar wel een prettig mens. We
moeten nog een uurtje wachten bij de balie. Freddy gaf aan dat het
slechts een kwartier duurde...tsja. Wanneer de balie eindelijk open gaat
zijn we als groep als eerste aan de beurt. Enkelen van onze groep zijn
zo eigenwijs geweest om niet zelf in te checken. Ze dachten het bij de
balie te kunnen doen, maar komen bedrogen uit. Ze moeten alsnog zelf
inchecken.


Marco en ik zijn als eerste weg bij de balie
en gaan meteen door de douane heen. Ze zijn er erg streng en vragen een
hoop, maar we komen er doorheen. We lopen door naar het winkelgebied.
Daar koop ik wat sigaretten voor het thuisfront. Marco koopt een fles
drank. Zo tegen 18.00 uur besluiten we om een hapje te gaan eten. We
hebben behoorlijk trek. Terwijl we zitten te eten horen we namen
omgeroepen worden waaronder Oscar. Hij en wij lachen er in eerste
instantie om, maar na een paar keer te zijn omgeroepen is het dus wel
serieus. Meerderen van onze groep worden omgeroepen. Ze moeten zich
melden bij de douane en daar hun koffer open maken. Alles wordt
gecontroleerd. Alle flesjes moeten worden opgemaakt. Ook souvenirs
worden opengemaakt. Oscar heeft een regenpijp bij de muzikale
indianenfamilie gekocht en deze wordt doorboord. Heel erg streng
allemaal. De groepsgenoten komen dan ook stuk voor stuk boos terug. Ze zijn
behandeld als criminelen.

Tegen 20.20 uur kunnen we gaan boarden. Ik
zit op rij 31. Het zijn stoelen bij de nooduitgang met dus veel
beenruimte. Naast mij zit Oscar en Ellemieke. De rest zit zo'n beetje
achter ons. We installeren ons en al snel blijkt dat er schuin voor ons
een huilend kind zit, maar daar hebben we tijdens de nachtvlucht
gelukkig geen last van gehad. Rond 21.15 uur stijgen we op en zijn op
weg naar huis. Een nachtvlucht vind ik verschrikkelijk. Kijk een film,
lees een krantje, klets wat met groepsgenoten in het achtergedeelte,
maar slapen lukt mij niet echt lang.



|