Om 7.00 uur wakker geworden. Vandaag komt er een einde aan de Ecuador reis, want we gaan richting Nederland. Ik pak mijn koffer alvast wat in. Tegen 8.00 uur wil ik gaan ontbijten maar het is nog niet helemaal klaar. Daarom maar even wachten. Even later komen ook Jesse en Henry. We evalueren de reis en zijn het er over een dat het een schitterende reis is geweest. Omstreeks 8.30 uur is het ontbijt gereed en kunnen we aanvallen. Drie kwartier later ben ik klaar en besluit om op mijn terras in de hangmat een boekje te gaan lezen. Zo tegen 11.00 uur is het tijd om te douchen en daarna mijn koffer in te pakken. Al snel blijkt dat de koffer te zwaar is. Ik heb een kofferweegschaaltje bij me en die geeft een kilo overgewicht aan. Laat hierdoor al toiletspullen achter en maak het kamermeisje er blij mee. Omdat het vrij warm is besluit in om mijn korte broek aan te houden en pas voor de vlucht om te kleden met een lange broek. Met Marco wissel ik wat geld. Hij heeft dollars teveel en ik te weinig. Om 11.45 uur neem ik mijn koffer mee naar de lobby. Daar staat Freddy al te wachten. Ik overhandig hem een envelop met mijn fooi als dank voor zijn begeleiding tijdens de rondreis. Om 12.00 uur stop de bus voor ons hotel. Het is een zeer nieuwe bus met lederen stoelen en ruime zitplaatsen. Wanneer iedereen zit rijden we een stukje verder en halen de rest op bij Mandala. Omstreeks 12.15 uur gaan we op weg naar het vliegveld in Guayaquil. We moeten hiervoor nog een paar uur rijden. Voor onze lunch stoppen we bij een benzinestation. Mijn lunch bestaat uit een cola en chips. Ik had nog wat geld over van onze pizzabestelling in Alausi en biedt dit namens de gehele groep Freddy aan. Hij is er blij mee en wij zijn van het geld af. Tegen 17.00 uur komen we aan op het vliegveld. We checken in bij de self-service en gaan bij de balie staan om daar onze koffers af te geven. Ondertussen nemen we afscheid van Freddy. Niet de beste reisleider die ik heb gehad, maar wel een prettig mens. We moeten nog een uurtje wachten bij de balie. Freddy gaf aan dat het slechts een kwartier duurde...tsja. Wanneer de balie eindelijk open gaat zijn we als groep als eerste aan de beurt. Enkelen van onze groep zijn zo eigenwijs geweest om niet zelf in te checken. Ze dachten het bij de balie te kunnen doen, maar komen bedrogen uit. Ze moeten alsnog zelf inchecken.

Marco en ik zijn als eerste weg bij de balie en gaan meteen door de douane heen. Ze zijn er erg streng en vragen een hoop, maar we komen er doorheen. We lopen door naar het winkelgebied. Daar koop ik wat sigaretten voor het thuisfront. Marco koopt een fles drank. Zo tegen 18.00 uur besluiten we om een hapje te gaan eten. We hebben behoorlijk trek. Terwijl we zitten te eten horen we namen omgeroepen worden waaronder Oscar. Hij en wij lachen er in eerste instantie om, maar na een paar keer te zijn omgeroepen is het dus wel serieus. Meerderen van onze groep worden omgeroepen. Ze moeten zich melden bij de douane en daar hun koffer open maken. Alles wordt gecontroleerd. Alle flesjes moeten worden opgemaakt. Ook souvenirs worden opengemaakt. Oscar heeft een regenpijp bij de muzikale indianenfamilie gekocht en deze wordt doorboord. Heel erg streng allemaal. De groepsgenoten komen dan ook stuk voor stuk boos terug. Ze zijn behandeld als criminelen.

Tegen 20.20 uur kunnen we gaan boarden. Ik zit op rij 31. Het zijn stoelen bij de nooduitgang met dus veel beenruimte. Naast mij zit Oscar en Ellemieke. De rest zit zo'n beetje achter ons. We installeren ons en al snel blijkt dat er schuin voor ons een huilend kind zit, maar daar hebben we tijdens de nachtvlucht gelukkig geen last van gehad. Rond 21.15 uur stijgen we op en zijn op weg naar huis. Een nachtvlucht vind ik verschrikkelijk. Kijk een film, lees een krantje, klets wat met groepsgenoten in het achtergedeelte, maar slapen lukt mij niet echt lang.