Ondanks de stapavond en het late tijdstip
dat ik in bed lag, ben ik weer erg vroeg wakker (6.30 uur). Rond 7.15
uur wil ik gaan ontbijten, maar het ontbijt staat nog niet klaar. Dan
maar even wachten. Intussen klets ik wat met Janneke die op haar balkon
een sigaretje zit te roken. Tegen 7.30 is het ontbijt gereed en schuif
ik aan. Voel me een beetje brak (ben niet de enige) maar besluit toch
wat te eten. We gaan immers straks een mountainbiketocht maken. Rond
8.10 uur terug naar mijn kamer. Nog even op het balkon gezeten. Om 8.45
uur naar de lobby om mijn smartphone te checken. Rond 9.00 uur worden we
opgehaald door een jongen die ons naar het vertrekpunt van de
mountainbiketocht brengt. Het is maar een klein stukje lopen. Daar
aangekomen eerst de fietsen testen, banden op spanning brengen en een
valhelm op.


Tegen 9.30 uur kunnen we op weg. Ondanks dat
het vannacht laat is geworden gaat het fietsen me goed af. Het is zelfs
heerlijk. Oscar heeft het erg moeilijk en heeft een zware kater,
desondanks fietst hij er goed op los. Zo snel mogelijk de alcohol uit je
lichaam verbranden. De tocht gaat door de bergen. Er zitten enkele
pittige stukken omhoog bij. Ook veel stukken met afdalingen waarbij de
snelheden behoorlijk oplopen, vandaar de valhelm.



Onderweg maken we een stop waarbij het
mogelijk is om te bungy-jumpen. Onze reisleider Freddy gaat als eerste.
Na hem volgen er nog een paar waaronder Bianca en Jesse. Ik met mijn
hoogtevrees laat het aan mij voorbij gaan.



Ook maken we een stop waarbij we een stukje
gaan wandelen in een klein natuurparkje. Om er te komen moeten we in een
bakje via de kabelbaan naar de overkant. Na aandringen van de groep
besluit is om mee te gaan. Het zweet breekt me uit wanneer ik in het
bakje moet. Als afleiding kijk ik omhoog en laat het prachtige uitzicht
aan me voorbijgaan. Gelukkig zijn we binnen een minuut aan de overkant.
We wandelen een klein stukje, maar zo spectaculair is het parkje niet.
Na een half uur kunnen we weer terug naar de overkant en op onze fiets
stappen voor het laatste gedeelte.




We stoppen om even te kijken hoe de lokale
bevolking forel aan het vangen is. Met een net wordt van de ene naar de
andere kant van de vijver gelopen. Ze vangen helemaal niets en worden
zenuwachtig van ons omdat wij met 20 man staan te kijken. Freddy stelt
ons de vraag of wij de fietstocht willen uitvoeren volgens het plan of
dat wij een stukje langer willen fietsen. We vragen hem wat langer is.
Volgens Freddy een half uur. Maar Freddy kennende valt het dan wel mee.
Nog geen kwartier later zijn we bij het eindpunt. Het is dan 12.30 uur.


We stallen onze fietsen en stappen in de
laadbak van een vrachtwagentje. Als sardientjes in een blik zitten tegen
elkaar opgepropt. Het past net allemaal in de laadbak. Door de warmte is
het erg benauwd. Gelukkig zijn we een half uur later bij het hotel.

We kunnen op eigen gelegenheid gaan lunchen.
We spreken af dat we om 13.30 uur verzamelen in de lobby zodat we ons
nog even kunnen opfrissen. Met een man of 15 gaan we op zoek naar een
eetgelegenheid. We wandelen door de hoofdstraat en komen uit bij een
pizzeria. Ondertussen is het flink gaan regenen. Omdat we met een grote
groep zijn duurt het allemaal wat langer dan normaal. Het wachten wordt
beloond met een heerlijke pizza. Het tijdstip van 14.45 uur dat we terug
in het hotel moeten zijn voor het paardrijden gaan we niet halen. Pas
tegen 15.10 uur lopen we naar het hotel toe. De regen is gelukkig
gestopt zodat we onder droge omstandigheden kunnen gaan paardrijden.

We worden opgehaald door een jongen die geen
woord Engels spreekt en neemt ons mee naar klaar staande taxi's. Na een
paar minuten rijden komen we aan bij de paarden. We krijgen een paard
toegewezen, maar er wordt geen uitleg gegeven hoe om te gaan met zo'n
beest. Zo vaak zit ik nu ook weer niet op een paard dus vraag dan maar
zelf hoe te sturen. Ik maak op dat mijn paard te besturen is door de
teugels in zijn nek te duwen, dus niet aan de teugels te trekken.
Wanneer we bijna allemaal op een paard zitten gaat het paard van Ellis
er opeens vandoor. Gelukkig voor haar stop het beest aan het einde van
de straat. We gaan dan allemaal op pad. Het is wel even wennen. Het zit
niet zo prettig. De paarden van Oscar en Annemarie doen niet wat zij
willen en ze besluiten om de tocht voor gezien te houden. Ikzelf word
door het paard van Bianca in mijn kuit gebeten. De paarden zijn gewoon
in geprogrammeerd. De kennen de weg. Wijzelf hoeven eigenlijk niets te
doen. Galopperen doen ze alleen op het teken van de begeleider. Zonder
dat wij worden gewaarschuwd fluit hij waarna de paarden ineens beginnen
te rennen. Hierdoor verlies ik bijna mijn fototoestel. We maken de tocht
omhoog door de bergen. Het uitzicht is mooi.




Halverwege de tocht mogen de paarden even
uitrusten. Wij kunnen dan van onze paarden af. De begeleider vraagt ons
of wij een uur extra willen paardrijden, maar we zijn het er allemaal
over eens dat we dat niet willen. Ondertussen is het paard van Oscar,
dat zonder Oscar is meegelopen, de andere paarden aan het vervelen. Ze
schoppen naar elkaar. We worden weer op onze paarden gehesen en gaan
weer terug. De laatste 250 meter gaan galoperend. Niet erg prettig voor
een man. Ik ben blij dat de paardrijdtocht ten einde is. We moeten zelf
naar ons hotel lopen. De meesten van onze groep vonden de paardrijdtocht
geen goede optionele excursie en doen ons beklag bij Freddy.



We zijn omstreeks
17.45 uur terug in ons hotel. We spreken omstreeks 19.30 uur af om als
groep gezamenlijk te gaan eten. Freddy neemt ons mee naar een Italiaans
restaurant. Onderweg zien we dat veel cafés en restaurants gesloten
zijn. Bij ons restaurant aangekomen staat er een lange rij tafels klaar
en schuiven aan. Het is behoorlijk warm binnen. Intussen zijn er twee
muziekanten het restaurant binnen gekomen en spelen enkele liedjes voor
ons. We laten een glas rondgaan en gooien daarin allemaal wat fooi.
Inmiddels wordt ons eten opgediend. We krijgen allemaal een bord voor
ons neus maar Kirsten krijgt niets. Na een paar minuten wachten vraagt
ze waar haar eten blijft. Hebben ze haar bestelling niet opgeschreven.
Nadat iedereen klaar is met eten krijgt Kirsten pas haar eten opgediend.
Tegen 21.45 uur lopen we terug naar het hotel.

Omdat we morgen fris en fruitig willen zijn
voor het raften besluiten we niet te gaan stappen. Om 22.30 uur lig ik
in mijn bed.


|