Vrijdag 17 oktober 2014! Eindelijk is het dan zo ver. Voor de eerste keer naar Zuid-Amerika en voor de eerste keer mee met een singlereis van FOX Vakanties. De wekker ging al erg vroeg. Om 4.40 uur piepte het ding. Meteen uit bed en onder de douche gaan staan. Aankleden en de laatste dingen in de koffer gedaan. Mijn rugzak stond al gepakt.

Rond 5.30 uur op weg naar Schiphol. Ik word gebracht door mijn ouders. Het is rustig op de weg en nog donker. Na een kleine stop onderweg kom ik om 7.00 uur aan op Schiphol. Met de groep afgesproken dat we tussen 7.15 en 7.30 uur verzamelen bij de koffer drop-off van KLM. Ik ben niet de eerste van de groep. Enkelen staan al in de rij om hun koffer te deponeren. Ik sluit met Kirsten in de rij aan, waarna we ons bij de groep voegen. Na 7.30 uur is de bende compleet en is het tijd om door de paspoortcontrole te gaan, daarna een bakkie koffie gedronken en mijn ontbijt verorberd. Tegen 8.30 uur lopen we naar de gate. Enkelen van de groep gaan nog even een paar winkeltjes bekijken. Ik heb daar geen zin in en ga alvast bij de gate (D7) staan. Niet veel later komen ook Mariska en Johan aanwandelen. Om 8.50 uur gaat de gate open en volgt de controle van tassen en lichaam.

We mogen om 9.20 uur aan boord van vlucht KL0755. Ik heb een stoel (12C) geboekt in de Comfort Class (CC) zone. Peter zit een stoel voor mij. In de CC zone heb je iets meer beenruimte. Omdat ik nogal last van onrustige benen heb zijn deze plaatsen ideaal. We vertrekken zonder vertraging om 10.00 uur. Tijdens de vlucht komen enkele groepsgenoten een praatje maken. Ook krijgen we twee maaltijden. De eerste kip met aardappelen, de tweede maaltijd bestaat uit pizza. De vlucht verloopt voorspoedig. Slechts een paar keer lichte turbulentie gehad. We vliegen over het zuiden van Engeland, Ierland, het Caribisch gebied en Colombia.

Tegen 14.40 uur lokale tijd landen we in Quito op 2400 meter hoogte. Omdat Peter en ik voorin in het vliegtuig zitten, zijn we ook als eersten van onze groep het vliegtuig uit. We lopen naar de douane waar het dan nog vrij rustig is. Tien minuten later staan het bomvol. We hebben ook als eersten onze koffers en kunnen dan door naar buiten.

Daar staat onze reisleider met het FOX bordje op ons te wachten. We maken kennis met hem. Het is Freddy. Een Ecuadoriaan die Nederlands praat. Het is even wennen omdat zijn tongval toch Spaans is. Ik maak meteen van de gelegenheid gebruik om wat geld te pinnen. In Ecuador wordt sinds 2000 met US dollars betaald. Voorheen was de munteenheid de sucre. Als gevolg van de economische crisis is de sucre afgeschaft en werd er overgestapt naar een hardere munteenheid, de dollar dus. Pas na ruim 25 minuten druppelt de rest van de groep binnen. Wanneer we compleet zijn met 20 personen lopen we naar de bus toe en gaan we op weg naar Otavalo, een stad in het noorden van Ecuador. Het ligt in de provincie Imbabura ( provincies in Ecuador hebben altijd de naam van de hoogste berg in dat gebied) op 2.500 meter hoogte en telt ongeveer 50.000 inwoners. Het dank de naam aan de Otavalo-indianenstam. Deze3 stam is er in geslaagd om hun eigen cultuur en identiteit te behouden en deze aan te passen aan de huidige tijd. Otavalo is in vergelijking met veel andere plaatsen in Ecuador welvarend en heeft een vrolijk straatbeeld.

Onderweg vertelt Freddy het e.e.a. over Ecuador en krijgen we een informatiepakket met koekjes. Onderweg maken we een stop bij een bank voor degene die op het vliegveld niet hebben kunnen pinnen. Het is erg druk op de weg. We komen pas omstreeks 18.50 uur aan in ons hotel Indio Inn. Ik verblijf in kamer 217. Moet eerst nog wel zoeken waar die is. De toegang ligt in een klein donker gangetje. Mariska is mijn buurvrouw. Mijn kamer ligt aan de voorzijde van het hotel. Ik merk meteen dat het behoorlijk gehorig is. Ik fris me wat op en om 19.30 uur verzamelen we in de lobby. We gaan gezamenlijk wat eten. We lopen naar een restaurantje in de buurt. Ik bestel een heerlijke pizza. Het duurt vrij lang totdat we ons eten krijgen. Iedereen is vrij moe van de lange reis.

Tegen 21.30 uur lopen we terug naar het hotel, een half uur later lig ik in bed en probeer te slapen, maar heb behoorlijk veel last van de herrie. Het is weekend dus erg druk op straat. Muziek, toeterende auto's, schreeuwende mensen, blaffende honden. Gelukkig heb ik mijn oordoppen bij en val ik in slaap. Om 1.00 uur ben ik klaarwakker. Probeer nog te slapen, maar verder dan wat indommelen kom ik niet.